Sociale media en mindfulness

Hè heerlijk, het is weer vakantie. Even afstand nemen van de dagelijkse beslommeringen van thuis, het werk, het moeten. Tijd om tot jezelf te komen en toe te geven aan het niets doen. Slow down. Maar lukt ons dat wel in deze door de digitale technologie gedomineerde tijd?







foto: Chambord







Bij aankomst in ons hotel in de Loire zei de receptioniste dat de televisie kapot was en dat ze zo snel mogelijk een vervanging zou regelen. Wij hebben dat resoluut van de hand gewezen, voor ons hoefde ze geen moeite te doen. Onze kinderen mopperden wat toen wij vertelden dat de tv kapot was, maar ook dat was van korte duur. Tenslotte hadden ze hun iPod meegenomen en stroom hadden we gelukkig wel, dus geen nood. En daarnaast was de Franse taal toch ook wel een belemmerende factor.

In tegenstelling tot mijn kinderen heb ik tijdens de vakantie bewust al mijn elektronische apparatuur thuis gelaten. Even afstand nemen van het werk, tot rust komen en bijtanken. Geen telefoon, geen computer, geen kranten, geen televisie. Kortom de wereld even buiten sluiten. Door bezoeken aan kastelen in de Loire maken we letterlijk een duik in het verleden en weten we de wereld daadwerkelijk buiten te sluiten. Opgeladen en vol inspiratie is het weer fijn om thuis te komen.

Er heerst chaos in de wereld

Terug van vakantie heb ik sterk de behoefte om nog even in ‘Slow’ te blijven hangen. Maar al rap wordt er weer aan mij getrokken om zaken op te pakken en in de versnelling te gaan. Hoewel ik werken leuk vind had ik deze keer toch sterk de behoefte de buitenwereld buiten te laten. Er heerst zoveel chaos overal. Aan de randen van Europa lopen de schulden op. Landen dreigen failliet te gaan als we niet ingrijpen. Europees topberaad moest er aan te pas komen om de zaken weer enigszins op de rails te zetten.

De kranten laten bedrijven aan het woord die naar aanleiding van de kwartaalcijfers een winstwaarschuwing afgeven. Ik kan alleen maar concluderen dat de kredietcrisis toch tekenen van een dubbele dip begint te vertonen. Dat al deze berichtgeving bij mensen de stoppen doet doorslaan is ineens niet vreemd. Een paar maanden gelden kwamen mensen in het noorden van Afrika massaal in opstand en gingen de straat op. Nu slaat de vlam in de pan bij een verwarde man in Noorwegen, waar hij een waar bloedbad aanricht.

Op 2 augustus moet de Amerikaanse President Obama met een plan komen om niet aan de haast onafwendbare schuldencrisis ten onder te gaan. Een vriendin van mij is al aan het hamsteren geslagen. Zij denkt dat de VS omvallen en daarmee de hele wereld meesleurt waardoor er straks geen geld meer uit de pinautomaat komt. Zij ziet niet dat de hegemonie van Amerika voorbij is. De overige (opkomende) grootmachten laten dat echt niet gebeuren en vormen de tegenhanger om het niet zover te laten komen. Al snel na thuiskomst hoort de vakantie tot het verleden.

Ons bewustzijn aanspreken
Na al dit soort berichten zou ik heel graag weer terug willen naar mijn vakantieadres in Frankrijk, even de wereld vergeten. Waar ik mij nu sterk over verbaas is het grote aantal mensen dat ik om mij heen zie en hoor die vanuit hun vakantieadres twitteren of e-mails versturen. Ieder met een andere reden. De een wil bijblijven zodat het werk niet in de soep loopt. De ander laat wat van zich horen zodat het dievengilden denkt dat ze gewoon thuis zijn. En de volgende wil
gewoon op de hoogte blijven (van de chaos).

Wat laten we ons toch gek maken! Moeten we dan alles volgen wat er gebeurt? Missen we iets als we er even niet zijn? Geen wonder dat we mindfulness trainingen nodig hebben, we kunnen niet meer loslaten en in het nu leven. Op deze manier is de digitalisering van onze samenleving eerder een vloek dan een zegen. We worden geachte overal en altijd bereikbaar te zijn. Is dat de bedoeling van social media? Ik mag toch hopen van niet.

Verveling leidt tot creativiteit
Mijn kinderen vervelen zich als er geen stroom in de buurt is. “Ga toch lekker buiten spelen, hutten bouwen, in de sloot poeren of er gewoon overheen springen”, roep ik dan.

Bij volwassenen is het al niet anders. Terwijl we allemaal weten dat uit afstand nemen en tot rust komen de meeste creativiteit geboren wordt. We boren daardoor een diepere laag van ons bewustzijn aan. Een absolute voorwaarde om onszelf niet te verliezen en afgesloten te raken van gevoel en emotie. Helaas zijn we vergeten dat we een binnenwereld bezitten, een enorme bron van inspiratie en kracht. We doen onszelf en de wereld tekort als we daar niet van tijd tot tijd naar luisteren.

Voor mij is een vakantie pas echt waardevol als ik alles los kan laten. Als ik niets hoef, een paar boeken kan lezen, in een andere omgeving ben en bij voorkeur een andere cultuur kan opsnuiven. Daar hoef ik niet eens heel ver voor weg. Als ik de digitale wereld achter mij kan laten om te luisteren naar mijn innerlijke stem, dan kan ik er weer voor lange tijd tegen.