Pagina's

dinsdag 14 augustus 2012

We willen het anders!

Dit keer doen elf nieuwe partijen mee aan de verkiezingen van 12 september. Alleen in 1971 deden er meer nieuwe partijen mee, namelijk zeventien. Dat de politiek moet veranderen is wel een hele duidelijke boodschap. Zelf ben ik ook verkiesbaar voor een nieuwe partij.

Als nieuwe partij is het vinden van mensen die je initiatief ondersteunen, zodat je überhaupt mee mag doen aan de verkiezingen, een hobbel die genomen moet worden. In ieder van de twintig kiesdistricten moeten 30 mensen een ondersteuningsverklaring tekenen. Dat lijkt niet zoveel maar in de vakantietijd is dat een hele kluif. Geregeld kreeg ik de opmerking: “Nee hoor, ik ga je niet steunen, want ik vind dat er al genoeg partijen zijn.” Ik heb al die mensen groot gelijk gegeven, want zelf vind ik ook dat er al meer dan genoeg zijn. Maar toch ben ik zelf niet tevreden over de bestaande politiek en denk ik dat het anders kan.

De angst regeert
Wat hebben de bestaande partijen ons nog te bieden? Het enige dat zij doen is voortborduren op bestaand beleid en slechts marginaal bijsturen, want als ze teveel afwijken van hun bestaande beleid dan worden ze door de keizers afgestraft. Macht en belangen spelen dus een grote rol. De angst houdt ook de politiek in zijn de greep om de maatregelen te nemen die genomen moeten worden. We weten namelijk wat we hebben, maar niemand weet hoe de toekomst eruit moet gaan zien en dat maakt het lastig.

Macht regeert en neemt de beslissingen. De huidige politiek laat ook teveel haar oren hangen naar de machthebbers in het huidige systeem: de grote bedrijven, de banken en de multinationals, die de huidige partijen in het zadel houden. Van de bestaande partijen zal de verandering dus nooit komen. Terwijl we serieuze alles overstijgende problemen hebben die juist nu om fundamenteel nieuwe oplossingen vragen. Bij nieuwe partijen ligt dat anders, zij hebben niets te verliezen.

Daadkracht en moed
We staan aan de vooravond van een paradigmawisseling, dat betekent dat de wereld er anders uit gaat zien dan ooit tevoren. Daarvoor zijn nieuwe oplossingen nodig waar we nooit eerder voor stonden. De wereldbevolking groeit nog altijd en de natuurlijke resources raken uitgeput. We kunnen eenvoudig niet doorgaan op dezelfde weg en zullen anders om moeten gaan met grondstoffen en de manier waarop we naar eigendom kijken. Dat vraagt een mondiale aanpak die vanuit de diverse landen moet worden aangezwengeld. Daar is inzicht en moed voor nodig.

De daadkracht moet echter niet alleen getoond worden door de politiek, ieder individu heeft daar een rol in. Iedereen maakt deel uit van het geheel. We zijn allemaal met elkaar verbonden en we zijn allemaal wereldburgers. We kunnen dus ook niet alleen naar onze eigen aanpak kijken, maar zullen met andere landen moeten samenwerken.

Wees de verandering
Al jaren ben ik van mening dat er in de wereld nog een hoop verbeterd kan worden. Ik noem mijzelf niet voor niets ‘wereldverbeteraar’. Ieder die de behoefte voelt om iets te veranderen moet dat zelf oppakken. Maar hoeveel van ons doen dat daadwerkelijk? Zelf ben ik er al jaren mee bezig door middel van allerlei initiatieven en door mijn manier van leven. Ik krijg dan wel eens de opmerking: “Nou mijn complimenten hoor, maar ik begin er niet aan, want ik kan toch niets veranderen aan de situatie.” En dat vind ik jammer, want iedere verandering begint bij een eerste stap, hoe klein ook! En iedereen is in staat het verschil te maken.

Meer dan vijf jaar gelden, voordat de kredietcrisis zich aandiende, kreeg ik nog wel eens de opmerking: “Wat arrogant om te denken dat de wereld moet veranderen, alsof het nu niet goed is!” Door de huidige crisis weten we inmiddels wel beter. Veel zekerheden om ons heen lijken in te storten, waarvan het einde nog niet in zicht is. Het gemopper, vooral over Europa, waar met name de gevestigde politiek op aangekeken wordt, klinkt steeds luider Er moeten drastisch andere keuzes gemaakt worden omdat de toekomst dat van ons vraagt. Dat is de uitdaging waar we voor staan.



Ik ben al jaren dol op de filmpjes van ‘The Story of Stuff’ van Annie Leonard. De nieuwste in de serie ‘The Story of Change’  betreft de persoonlijke daadkracht die nodig is om iets te veranderen. Alle kleine beetjes helpen. Dit sterkt mij in mijn actie om verkiesbaar te zijn voor de Tweede Kamer met een nieuwe partij, de Partij van de Toekomst. Ik neem actie omdat ik vind dat er wat moet veranderen!