Communiceren is zo verdomd lastig

Laatst had ik een afspraak in het IJsselpaviljoen in Zutphen. Ik was daar al eens geweest dus wist waar het was. Ruim op tijd zat ik met een kopje koffie te wachten op mijn afspraak. Ongeveer 10 minuten na de afgesproken tijd ging mijn telefoon: waar ik bleef.

Totaal verbouwereerd pakte ik mijn spullen, rekende de koffie af en verplaatste mij van nummer 1 naar nummer 11 in dezelfde straat. Wat was er fout gegaan? Hoe had ik deze informatie over het hoofd kunnen zien? Ik begreep er niets van. Bij nader inzien klopte de mij toegestuurde informatie en was ik dus in de fout gegaan. Ik had niet goed gelezen.

Trots stond mijn gesprekspartner mij op nummer 11 al op te wachten. Vol enthousiasme liet hij mij zijn, een paar dagen eerder, gehuurde kantoor zien. Een ding wist ik zeker: de volgende keer zou het direct goed komen en weet ik ook nummer 11 feilloos en op tijd te vinden.

Omdat ik toch wel graag gelijk wil hebben, maar ook van mijn fouten wil leren heb ik de situatie nogmaals doorgenomen. Wat was het geval. Aanvankelijk was de afspraak gepland in het IJsselpaviljoen. De dag voor onze afspraak had mijn gesprekspartner mij nog een kaartje toegestuurd van de betreffende locatie. Ik had de mail geopend en heel kort bekeken. Heel attent dat kaartje maar overbodig, want de locatie was mij bekend.

Het venijn zat hem echter in de aanvullende zin. Zonder enige formaliteit werd vermeld dat ik verwacht werd op zijn nieuwe kantoor nummer 11. Achteraf weet ik nog dat ik dacht: hé een typo, dat moet nummer 1 zijn. Ongetwijfeld in de flits van een seconde heb ik even een kleine glimlach gemaakt vanwege de aanduiding: mijn nieuwe kantoor. We zouden elkaar vast en zeker vaker in Zutphen ontmoeten, was mijn conclusie, en waarom niet op zo’n leuke locatie aan de IJssel.

Maar ook nu weer blijkt dat communicatie zo verdomd lastig is. Of het nu om lezen, praten of luisteren gaat, het blijft ingewikkeld om iemand iets in woorden over te dragen. Vooral als het voor jezelf zo helder is als wat. Wat voor de een heel gewoon is blijkt voor een ander iets heel aparts of bijzonders te zijn wat nadere uitleg behoeft.

Communicatie wordt wel eens omschreven als: de kunst om zo dicht mogelijk langs elkaar heen te praten. Nou dat is in dit geval weer voor 100% bewezen. Ik heb er weer wat van geleerd. Niet alleen dat ik de volgende keer beter moet lezen, maar vooral over mijn gesprekspartner en zijn manier van communiceren. En de wetenschap dat communicatie zo moeilijk kan zijn. Soms zeggen beelden meer dan 1000 woorden, helaas ging dat juist vanwege de aanvullende woorden in dit geval niet op.