Pagina's

woensdag 21 januari 2009

Meisjes kunnen de wereld veranderen

Dat is de kreet van een reclamespotje op de radio. Maar dat niet iedereen daar in de wereld zo over denkt is maar al te duidelijk. Hoe vooroordelen de wereld inkleuren.

Geschokt sla ik afgelopen zaterdag het NRC Handelsblad open en lees: Talibaan krijgen zin: scholen voor meisjes gesloten. In het noordwesten van Pakistan heeft de Talibaan, net als in Afghanistan, scholen gesloten, omdat ze niet willen dat meisjes les krijgen. Ouders krijgen dreigbrieven als ze hun dochters onderwijs laten volgen en zeker acht meisjes hebben bijtend zuur in het gezicht gekregen toen ze onderweg waren naar school. “In wat voor wereld leven we?” denk ik vertwijfeld.

Vooroordelen beginnen al dicht bij huis, helaas. Bij het horen van het reclamespotje van een goede doelen organisatie “Meisjes kunnen de wereld veranderen” protesteren mijn zonen nadrukkelijk. Jongens zijn beter dan meisjes, vinden zij. Nu al op 6 en 8-jarige leeftijd zijn ze bevooroordeeld. Wat een desillusie voor een geëmancipeerde moeder als ik om dat uit de mond van je eigen kinderen te moeten horen. Heb ik wat verkeerd gedaan?

Op school doen meisjes zeker niet onder voor de jongens. Sterker nog al jaren halen meer meisjes dan jongens een VWO-, een HBO-diploma en een universitaire graad. Hierdoor zal de komende jaren naar verwachting het arbeidsklimaat sterk veranderen. Ook in het economisch verkeer neemt de rol van de vrouw toe. Vrouwen zijn namelijk bezig met een inhaalslag. Ze worden mondiger, meer vrouwen hebben een betaalde baan, ze zijn vaker alleenstaand dus economisch zelfstandig, hebben meer geld te besteden, doen veel aankoopbeslissingen, komen beter op voor hun eigen rechten en zijn dus ook nog eens hoger opgeleid. Vrouwen zijn een niet te onderschatten doelgroep.

Recent onderzoek van de Erasmus Universiteit Rotterdam wijst uit dat bij een aanwezigheid van vrouwen in de top van het bedrijf het rendement op het eigen vermogen toeneemt. Resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het boek: “Topvrouwen” van Lückerath-Rovers en Van Zanten. Eerder onderzoek van onderzoeksbureau McKinsey gaf een vergelijkbaar resultaat. Dus aanwezigheid van vrouwen in het werk biedt zichtbare voordelen.

Al jaren pleit ik voor meer diversiteit op de werkvloer. Het blijkt namelijk dat divers samengestelde teams meer in balans zijn, creatiever zijn en een bredere blik hebben op hun omgeving. Ze zijn innovatiever en beter in staat om in te spelen op de veranderingen in de markt en hebben daardoor een positieve invloed op het rendement van de organisatie. Diversiteit geeft nieuwe impulsen en motiveert.

Als meisjes naar school gaan kunnen ze de wereld veranderen, dat is de strekking van het reclamespotje. Want als met name in de ontwikkelingslanden vrouwen naar school gaan zullen ze een belangrijke bijdrage gaan leveren aan hun omgeving. Door het volgen van onderwijs zijn ze in staat om de trend van armoede te doorbreken. Goed nieuws zou je zeggen. Helaas niet voor tribale volken als de Talibaan die zich laten leiden door eeuwenoude gewortelde vooroordelen. Door de islamisering van de wereld lijkt het of we op het terrein van de rechten van de vrouw een stap terugdoen.

Natuurlijk heb ik het er niet bij laten zitten en heb ik geprobeerd te achterhalen waar de mening van mijn zonen vandaan komt. “Jongens kunnen op een vrachtwagen rijden.” Blijkbaar hebben ze nog nooit een vrouw achter het stuur gezien van een grote truck. “Jongens kunnen beter voetballen.” Tja, daar is bijna geen speld tussen te krijgen. Maar toch zijn er heel veel vrouwen die voetballen en goed ook. De Nederlandse voetbalvrouwen zijn gekwalificeerd voor het EK, dit jaar gehouden in Finland. Vrouwenvoetbal levert op Google meer dan 52.000 hits op, ze zijn er wel alleen minder zichtbaar in de media.

“Jongens zijn sterker.” Dat laat ik niet op mij zitten, dat moet gedemonstreerd worden. Als ik de oudste in de houtgreep heb sputtert hij tegen “ja, maar mam jij bent geen meisje”. (Dat vormt weer input voor een andere aardige discussie.) Maar ik geef toe mannen zijn fysiek sterker dan vrouwen en dat is ook gelijk een van de weinige punten waarop mannen “beter” scoren dan vrouwen.

Zijn jongens beter dan meisjes of andersom? Nee, natuurlijk niet, meisjes en jongens zijn gewoon anders. Ze hebben andere kwaliteiten en vullen elkaar juist goed aan. Daar kunnen we dus in de volle breedte voordeel uit halen. Zijn sommige mannen soms bang voor vrouwen? Die conclusie zou je haast wel kunnen trekken als je de geschiedenis er op naslaat en de ontwikkelingen in diverse culturen bekijkt. Dus er is nog een hoop voorlichtingswerk te doen, want zolang, zelfs in ons land, vrouwen nog altijd minder betaald krijgen dan mannen voor hetzelfde werk moet er nog wel wat veranderen.

Dat de rol van de media hierin een belangrijke rol speelt is mij wel duidelijk. Nu al zijn mijn zonen beïnvloed door de media en natuurlijk door de school en de vriendjes. Maar ik wist niet dat het zo erg al was. Mijn man suste de boel door geruststellend te zeggen: “Ach, dat zeggen ze gewoon om jouw te testen en je op de kast te krijgen.” Toch voelt het niet zo en ligt er voor mij en mijn omgeving, maar vooral ook voor de media nog een schone taak te wachten…..

3 opmerkingen:

Unknown zei

Leuk geschreven blog Jolanda.
Ik vrees toch dat jou de schone taak wacht om bij je eigen jongens de schade van de media te herstellen.

Anoniem zei

Hier is het; dat moet je ook maar snappen. Ik meende dat die enveloppe de nieuwe berichten aandeed. Ik vond het een leuke evenwichtige tekst alleen geen call voor action. Wel een actieve analyse meer dan en beschouwing.
De tweede keer en een beetje anders. Je mag niet veel tekens zetten.

Jolanda Verburg zei

Aan: Anoniem
Laten we vooral samen blijven werken en actie blijven ondernemen.

Mijn acties liggen vooral in het klein, dicht bij mijzelf en bij mijn motto: ik verander de wereld door bij mijzelf te beginnen. Opvoeden blijft echter moeilijk. Maar ik ben blij dat ik twee jongens heb om op te oefenen.
Daarnaast ligt mijn actie in het schrijven van deze blogs, want waarom zouden we dat over laten aan beroepsjournalisten.

Groet, Jolanda