Verander de wereld, begin bij jezelf!

Hoe wij in het leven staan hangt af van ons wereldbeeld en onze opvoeding. Hoe we met deze kennis omgaan bepalen we zelf op basis van wat we in de dagelijkse praktijk ervaren. Maar wat nu als we daarvoor ons wereldbeeld moeten aanpassen? Hoe gaan we daar mee om?

 

Talloze voorbeelden laten ons regelmatig zien dat we onze ideeën moeten bijstellen. Nog niet zo lang geleden waren we overtuigd dat door de vergrijzing een tekort zou ontstaan aan arbeidskrachten. Door de crisis en de al maar oplopende werkloosheid blijkt dat dit denkbeeld moet worden bijgesteld. Is het wel zo zeker dat we tegen tekorten aanlopen? Kijkend vanuit een breder perspectief zien we een hele ander beweging: steeds meer werk wordt geautomatiseerd of verdwijnt naar lagelonenlanden. Het is dus uitermate nuttig om na te denken hoe ons werkleven er in de toekomst uit gaat zien. Zelfs al zit je nu in een vaste baan.

 

De boekdrukkunst was revolutionair en heeft ons wereldbeeld drastisch veranderd. Zeker toen de zeldzaamheid van het handgeschreven boek door de uitvinding van de drukpers tot massaproduct werd verheven. Veel van onze kennis en vooruitgang hebben we te danken aan boeken. Hadden we ooit gedacht dat we zonder boeken zouden kunnen bestaan? Toch heeft, door de digitalisering, het geschreven boek zijn langste tijd gehad. En zo zijn en nog veel meer voorbeelden waardoor onze huidige kijk op het bestaan wankelt.

Onzekerheid en frustratie
Veranderingen gaan in een stroomversnelling en zijn nauwelijks bij te benen. Dat maakt ons onzeker. Niet alleen onze blik moet veranderen maar ook praktische zaken, zoals de manier waarop we omgaan met arbeid, gezondheidszorg, sociale zekerheid en de vraag hoe alles betaalbaar blijft. Maar ook de mondiale problemen van grondstoffen schaarste, klimaatverandering met alle gevolgen als water tekort of juist overlast, de groeiende wereldbevolking en de vraag of we iedereen wel kunnen voeden.

Vast staat dat wij ons moeten aanpassen aan de omstandigheden. Daartoe zijn we best bereid maar denken we dat wij een te klein radertje zijn in het geheel om daadwerkelijk iets veranderd te krijgen, wat weer leidt tot frustratie. Maar als we allemaal denken dat we te klein zijn om het verschil te maken en dat een ander wel actie zal ondernemen, dan komt er helemaal niets van terecht. Daarom is persoonlijk actie nemen, je nek uit durven steken en het voorbeeld geven van groot belang. Dat gaat niet vanzelf dat moeten we leren, te beginnen op de jonge leeftijd.

We kunnen het niet alleen
Er is een bekend filmpje op internet waarbij één man begint te dansen. Hij wordt meewarig aangekeken door de omstanders tot er een tweede en een derde persoon mee gaan dansen. Dan volgt een grote groep waarmee een kritische massa wordt bereikt eindigend in een gigantisch dansfestijn. Zo werkt het ook met de uitdaging waar we voor staan. Slechts één persoon met lef hoeft op te staan om het verschil te maken. Die ene persoon die in beweging komt inspireert anderen om hetzelfde te doen.

Wat is er voor nodig om die persoon met lef te worden? Weinig, want alle kleine beetjes helpen en iedere steen in de rivier doet de stroom veranderen. Daarom begin ik op 1 februari met mijn eigen project om de wereld nog mooier en meer duurzaam te maken. Wat ga ik doen? Ik ga nu eindelijk een begin maken met een zelfvoorzienend leven. Nu is

dat niet zo vreemd, want eigenlijk ben ik daar al een aantal jaren mee bezig, maar het gaat niet snel genoeg. Te vaak ontbreekt de tijd, het geld, de mogelijkheden maar vooral de lef om door te zetten. Hoe pak ik dat aan? Op een nieuwe blog getiteld “Uit de klei getrokken” ga ik 365 dagen bloggen over de acties die ik onderneem, de mogelijkheden die ik heb, de obstakels die zich voordoen en de hulp die ik krijg om zelfvoorzienend te worden.

Uit de klei getrokken

Wil jij mij helpen met mijn project? Ik denk altijd dat ik alles zelf kan, maar dat is beslist niet het geval. Daarom ga ik om te beginnen een persoonlijk obstakel overwinnen: ik ga om hulp vragen. Doe je met mij mee door te reageren op mijn blogjes, door het geven van tips, suggesties, aanwijzingen en hulpmiddelen die ik gaandeweg het jaar nodig ga hebben?

 

Mijn nieuwe blogsite heet: www.uitdekleigetrokken.wordpress.com Waarom deze naam? Omdat ik op kleigrond woon en omdat ik mijn delicate comfortabele kantoorleven deels verruil voor de weerbarstige natuur en het boerse bestaan op het platteland.

PS. Deze site blijft ook gewoon doorlopen. Om de week blijf ik een uitgebreidere blog schrijven over mijn observaties van de politiek, de samenleving, de gezondheidszorg, de wereldproblematiek en vele andere opmerkelijke, gewone en alledaagse zaken.