De tijd dat de meerderheid van de werkende bevolking een vaste baan had die ook nog eens 40 jaar duurde is lang voorbij. Ondertussen zijn wij in rap tempo onze verzorgingsstaat aan het afbouwen en de pensioenleeftijd omhoog aan het schroeven. Voeg daarbij de snelle technologische ontwikkeling waardoor steeds minder arbeid nodig is en de onzekerheid over onze toekomst is compleet.
Wie nu op 45 jaar zijn baan verliest is al bijna gedoemd zijn verdere werkbare leven genoegen te nemen met de kruimeltjes die de arbeidsmarkt laat vallen. Oudere werklozen constateren dat ze na talloze sollicitatiepogingen genoegen moeten nemen met een baan beneden hun kunnen, als ze al een baan vinden. Dan blijkt dat werken een ondraaglijke last wordt en dat je werkt omdat het moet in plaats van werken wat je graag doet.
Uitzichtloos
Afgelopen week was ik op een door de provincie Gelderland georganiseerd congres voor zelfstandigen. De beleidsmakers en bestuurders wilden graag inzicht krijgen in de problematiek van de zelfstandig professional. Gebleken is dat onder deze groep de werkloosheid groot is en de vangnetten ontbreken. Velen belanden in de bijstand en voor een enkeling is dit gezichtsverlies te groot waardoor ze geen uitweg meer zien. Het aantal zelfmoorden onder deze groep is het afgelopen jaar sterk toegenomen.
Echte oplossingen zijn tijdens het congres niet aangedragen, het was behoorlijk eenrichtingverkeer. De politiek blijft maar roepen dat er banen bij moeten komen, want dat houdt de mensen uit de uitkering, zorgt voor inkomsten in de staatskas en bestedingen dus groei van de economie. Maar over het gebrek aan banen geen woord. De politiek lijkt blind en zonder visie op de toekomst.
Standing en Skidelsky
![]() |
Guy Standing |
In 2011 schreef Standing een boek getiteld “The Precariat”, een door hem bedachte naam voor een groep van arbeiders – een samenvoeging van precair en proletariaat – waar hij zich al jaren hard voor maakt. De precariat moet zich met weinig juridische en financiële bescherming zien staande te houden in de sterk veranderende geflexibiliseerde maatschappij. In zijn betoog geeft hij aan dat een baan slechts een middel is en geen doel om prettig te kunnen leven.
Basisinkomen
Standing, medeoprichter van het Basic Income Earth Network (BIEN), hield in oktober 2011 tijdens het 20-jarig jubileumcongres van de Vereniging Basisinkomen al een warm pleidooi voor de invoering van een onvoorwaardelijk basisinkomen voor iedereen. Hierdoor krijgen mensen meer sociale zekerheid waardoor ze vrijer zijn en ondernemender worden.
![]() |
Robert & Edward Skidelsky |
Keynes
Net als Standing houden vader en zoon Skidelsky een warm pleidooi voor de invoering van een basisinkomen. Dat heeft een aantal voordelen: het beperkt de onzekerheid, het maakt een verkorting van de werkweek mogelijk en komt de ongelijkheid ten goede waardoor de consumptie afneemt en de economische groei wordt beperkt.
De tijd is meer dan rijp
Allemaal voelen we dat er iets moet gebeuren om het drukkende crisisgevoel van ons af te schudden. We willen weer aan het werk, maar dan anders. De timing van de artikelen in de Volkskrant kan niet beter. Binnenkort start het Europese Burgerinitiatief voor de invoering van het Basisinkomen. Waar kies jij voor? Help je mee het tij te keren en actie te ondernemen te beginnen bij het steunen van het burgerinitiatief basisinkomen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten