21 december 2012

Het is vandaag een bijzondere dag: het einde van de Mayakalender. Zal de wereld werkelijk vergaan of is het de duiding dat we een nieuw tijdperk ingaan? En is het echt zo’n bijzondere datum?


Foto: ANP

Eigenlijk is deze 21ste december niet anders dan andere jaren. Het is de 355e dag van het jaar met nog 10 dagen te gaan tot het jaar voorbij is, gerekend volgens onze eigen gregoriaanse kalender. Wat deze dag bijzonder maakt is dat het de dag is van de winterzonnewende, althans in het noordelijk halfrond. Het begin van de astronomische winter. Dit betekent dat de zon haar laagste stand bereikt. Om 12.00 uur precies staat de zon loodrecht op de Steenbokskeerkring, de naam is afgeleid van het sterrenbeeld Steenbok, dat ook na vandaag begint. Het is voor ons de kortste dag van het jaar, maar daar tegenover staat natuurlijk de langste nacht. Ideaal om bijvoorbeeld je huwelijk mee te starten, de langste huwelijksnacht van het jaar.

In veel culturen op het noordelijk halfrond is de winterzonnewende aanleiding om feest te vieren. Door het ontsteken van veel licht van vuur en kaarsen wordt gevierd dat dit de dag is waarop het licht uit de duisternis herreist. Na vandaag zullen de dagen weer lengen. Ook wordt de datum waarop onze kerstviering plaatsvindt toegeschreven aan de winterzonnewende en de komst van het licht. Met kerst, dat uitbundig met lichtjes wordt aangekleed, vieren wij christenen immers de geboorte van het Christuskind, de brenger van het licht.

Door het oog van het universum
Wat 21 december 2012 zo bijzonder maakt is dat het einde van de 13e en tevens laatste dag van de Lange Telling van de Maya’s is aangebroken. De Maya’s hebben hun voorspellingen niet gebaseerd op de jaarlijkse omwenteling van de aarde en de stand ten opzichte van de zon, maar op een veel grotere en langduriger beweging in de kosmos. Vandaag komt een einde aan de Mayakalender, de dag waar al eeuwen over gesproken wordt, waarop de Mayaprofetieën tot vervulling komen.

Op deze dag staan onze zon, de maan en de planeten in een bepaalde lijn tot elkaar en in conjunctie met de rest van het universum. Ons melkwegstelsel verschuift vandaag door het hart, het oog, van ons universum. Deze samenstelling doet zich eens in de 26.000 jaar voor. Dit gegeven is vastgesteld door de Maya’s, een van oorsprong agrarisch volk in Midden-Amerika dat zich in duizenden jaren v.Chr. ontwikkelde tot een hoog intelligent volk met kennis van schrift, getallen, wiskunde, astronomie en een holistische opvattingen over de menselijke geest.

De Mayaprofetieën maken gewag van een grootse verandering die ons te wachten staat. Niemand weet precies wat de uitwerking zal zijn. Hooggevoelige mensen melden de laatste dagen dat ze of heel onrustig zijn of juist de stilte heel erg ervaren. Of dit afkomstig is van buiten ons of juist vanuit ons innerlijk is daarbij de vraag. Sommigen beweren dat de verwachte magnetische wisseling van de polen gaat plaatsvinden. Wat het effect daarvan zal zijn weet niemand. Filosoferend met mijn kinderen over de mogelijke effecten zou het ook zomaar kunnen dat de aarde na vandaag de andere kant uit gaat draaien zodat de zon niet meer in het oosten maar in het westen opkomt.

Goede of slechte verandering
We kunnen op twee manieren kijken naar de voorspelling van de Maya’s. Vanuit een negatieve angstgebaseerde houding staat deze dag te boek als ‘doomsday’, de Dag des Oordeels, de dag waarop verschrikkelijke dingen gaan gebeuren. De dag waarop een botsing van onze aarde met een andere planeet of meteoriet plaatsvindt en de wereld vergaat. Er zijn groepen mensen die zich daar op hebben voorbereid en klaar staan voor als het echt misgaat.

Maar we kunnen ook vanuit een positieve grondhouding kijken naar de verandering die komen gaat. We staan op de drempel van een nieuw wereldtijdperk. Dat voelen we alom. De crisis heeft ons stevig met beide benen op de grond gezet. Hierdoor is het mogelijk om reflecterend terug te kijken en een gevoel te krijgen waar het naar toe gaat. Alle mensen op aarde zijn in de laatste honderd jaar veel meer met elkaar verbonden. We zijn een mondiaal dorp geworden. De tijd is nu rijp om de volgende stap te zetten: een echte eenheid worden, waardoor iedereen in vrede en welvaart kan leven.

Een hoger bewustzijn
De Mayakalender eindigt niet, omdat het een cyclisch proces betreft. Het einde van een cyclus immers betekent het begin van een nieuwe creatieve cyclus. De aarde zal dus niet eindigen maar gaat over naar een nieuwe fase. Voor de mens betekent de kosmische verschuiving het begin van de verandering van ons bewustzijn, we zijn klaar voor een hoger bewustzijnsniveau. Het is de voltooiing van de overgang van het vissentijdperk naar het aquariustijdperk. We groeien door van een driedimensionale gewaarwording naar een vierde en een vijfde dimensie, waarin nieuwe elementen als het onzichtbare, het bovenzinnelijke, ons innerlijke Zelf of hoe je het ook noemen wilt, de plaats gaan innemen van het materiële. En wat al die ontwikkelingen voor gevolgen hebben hangt volledig af van wat wij ermee doen! Ben jij er klaar voor?

Wat betekent het voor mij? Voor mij heeft deze dag in ieder geval een bijzondere spirituele betekenis. Ik had mij al aan het begin van het jaar voorgenomen om deze dag thuis te zijn om in alle rust de ervaring tot mijzelf te kunnen laten doordringen. Een dag van stilte en meditatie. Het lot besliste anders. Het is vandaag een bijzondere dag waarop onze familie iets te vieren heeft. Vandaag namelijk stapt mijn zus opnieuw in het huwelijksbootje met de nieuwe man in haar leven. Voor hun heeft deze dag in ieder geval een positieve lading en het is aan hun om er iets moois van te maken. Net zo als dat voor iedereen het geval is.