Pagina's

vrijdag 16 november 2012

Samenwerken is het probleem

Hoe wij zaken aanpakken en samenwerken hangt voor een groot gedeelte af van de cultuur waarin wij zijn opgegroeid. Dat heeft ook gevolgen voor hoe wij anticiperen op de crisis. Door mijn reis naar Griekenland heb ik daar weer meer inzicht in gekregen.

Van 8 – 11 november vond in Athene de 17e council meeting plaats van the European Green Party (EGP). Ik was mee als lid van de delegatie van De Groenen. De timing kon niet beter. Een groene partij op bezoek in een land in diepe crisis. Het congres begon toen de felle stakingen als gevolg van de strenge bezuinigingen in Griekenland weer wat geluwd waren. Net voordat de stakingen in de andere zuidelijke landen losbarsten met gevolgen voor het Europese vliegverkeer, waren we gelukkig weer thuis.

Bij aankomst in Griekenland lagen de straten nog vol afval en kwam het openbaar vervoer langzaam weer op gang. De stemming onder de bevolking is gelaten. Een hoge werkloosheid maakt dat veel Grieken somber zijn over de toekomst. Bij alle gesprekken die ik met Grieken heb gevoerd voelde ik de wanhoop, ook al spraken de meesten het niet uit.

Zelfvoorzienende samenleving
Tijdens het congres werd flink aandacht besteed aan de crisis in het algemeen en in het bijzonder de situatie in Griekenland. Wat kan de EGP doen om een groene en sociale economie te bevorderen zodat we uit de crisis geraken? Zo was er aandacht voor Transition Towns, een fenomeen ontstaan in Engeland, waarbij een groep mensen samenwerkt aan de realisatie van een zelfvoorzienende gemeenschap. Een docent van de Universiteit van Athene presenteerde een aantal lokale voorbeelden die hoop op de toekomst bieden. De projecten lopen verre van vlekkeloos. Of er is gebrek aan kennis, of aan grond, of er zijn ondanks de enorme werkloosheid geen mensen beschikbaar die voor de projecten willen werken!

De problemen waar Griekenland mee kampt hebben vooral een culturele oorsprong. Dat werd mij steeds duidelijker uit de verschillende gesprekken. “Samenwerken is het probleem”, vertelden een aantal vrouwelijke initiatiefnemers van Transition projecten. Grieken doen namelijk alles binnen de familie, iets zelf oppakken buiten de familie om komt bijna niet voor. Eigen initiatief is voor Grieken daarom uitermate lastig. Het is zelfs zo erg dat de meeste Grieken hun buren niet eens kennen, daar willen ze niets mee van doen hebben, laat staan mee samenwerken.

Power tot the people
Ondanks de vele aanbevelingen van de EGP om de crisis te bezweren
Foto: Otto ter Haar
door te investeren in een groen en sociale economie zodat de burgers weer zicht krijgen op een toekomst, lijkt de oplossing verder weg dan ooit. De focus ligt daarbij vooral op de beschikbaarheid van geld. Maar vooral Griekenland laat zien dat de inzet van mensen waarschijnlijk vele malen belangrijker is dan het geld. “It’s about the people” is het motto van deze 17e council en juist daar ligt de oplossing.

Hoe ironisch dat uitgerekend in Griekenland, de bakermat van onze huidige staatsvorm, het falen van de democratie het grootst is. Dat juist de cultuur in dit land het zelfbestuur van het volk - “power to the people” - niet goed af gaat. En niet alleen de Grieken hebben daar moeite mee, de meeste zuidelijke landen hebben een overeenkomstige cultuur en uitgerekend daar zijn de problemen het grootst.

Samenwerken is de uitdaging
De grote uitdaging ligt daarom bij de samenwerking en hoe de gemeenschap in beweging kan komen. Hopeloos is het niet, want samenwerken is aan te leren. Het betekent echter wel dat een hele samenleving uit zijn ‘comfortzone’ moet treden. De noordelijke landen zijn daar sterker in dus kunnen daar een belangrijke rol in spelen. Ook in de noordelijke landen ligt de uitdaging bij de samenwerking. We mogen niet denken dat we er al zijn. De verschillende landen kunnen nog veel van elkaar leren en elkaar versterken.

Alleen al de samenwerking tussen politieke partijen onderling is een kunst op zich. Zo hebben we in Nederland twee partijen die lid zijn van EGP: GroenLinks en De Groenen. De bereidwilligheid tot samenwerken is niet groot. Willen we het groene geluid goed laten doorklinken in de Nederlandse politiek is het noodzakelijk om elkaar te versterken, zeker gezien de halvering van GroenLinks bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen. Dat geldt natuurlijk ook voor de onderlinge samenwerking in Europa. Want samen staan we sterker!

De delegatie van De Groenen: Otto ter Haar, Jolanda Verburg, Khaled Sakhel

4 opmerkingen:

Unknown zei

Twee taal/spelfouten:
- een samenleving is zelfvoorzienend i.p.v. zelfvoorziend;
- GroenLinks schrijf je aan elkaar.

Jolanda Verburg zei

Bedankt Otto,
Correcties toegepast.
Groet, Jolanda

Iwanjka - LunaXme zei

Hoi Jolanda, wat ik me afvroeg... is die European green party een soort cooperatie van groene partijen? Dank! Iwanjka

Jolanda Verburg zei

Hi Iwanjka,
The EGP is een transnationale politieke partij waar alleen politieke partijen lid van kunnen zijn. Vanuit NL zijn dat de Groenen en GroenLinks. EGP is gevestigd in Brussel. Deze partij heeft mensen in het Europarlement en stelt de eigen kandidatenlijst samen voor de komende verkiezingen in 2014.
Groet, Jolanda