Meisjes kunnen de wereld veranderen

Dat is de kreet van een reclamespotje op de radio. Maar dat niet iedereen daar in de wereld zo over denkt is maar al te duidelijk. Hoe vooroordelen de wereld inkleuren.

Geschokt sla ik afgelopen zaterdag het NRC Handelsblad open en lees: Talibaan krijgen zin: scholen voor meisjes gesloten. In het noordwesten van Pakistan heeft de Talibaan, net als in Afghanistan, scholen gesloten, omdat ze niet willen dat meisjes les krijgen. Ouders krijgen dreigbrieven als ze hun dochters onderwijs laten volgen en zeker acht meisjes hebben bijtend zuur in het gezicht gekregen toen ze onderweg waren naar school. “In wat voor wereld leven we?” denk ik vertwijfeld.

Vooroordelen beginnen al dicht bij huis, helaas. Bij het horen van het reclamespotje van een goede doelen organisatie “Meisjes kunnen de wereld veranderen” protesteren mijn zonen nadrukkelijk. Jongens zijn beter dan meisjes, vinden zij. Nu al op 6 en 8-jarige leeftijd zijn ze bevooroordeeld. Wat een desillusie voor een geëmancipeerde moeder als ik om dat uit de mond van je eigen kinderen te moeten horen. Heb ik wat verkeerd gedaan?

Op school doen meisjes zeker niet onder voor de jongens. Sterker nog al jaren halen meer meisjes dan jongens een VWO-, een HBO-diploma en een universitaire graad. Hierdoor zal de komende jaren naar verwachting het arbeidsklimaat sterk veranderen. Ook in het economisch verkeer neemt de rol van de vrouw toe. Vrouwen zijn namelijk bezig met een inhaalslag. Ze worden mondiger, meer vrouwen hebben een betaalde baan, ze zijn vaker alleenstaand dus economisch zelfstandig, hebben meer geld te besteden, doen veel aankoopbeslissingen, komen beter op voor hun eigen rechten en zijn dus ook nog eens hoger opgeleid. Vrouwen zijn een niet te onderschatten doelgroep.

Recent onderzoek van de Erasmus Universiteit Rotterdam wijst uit dat bij een aanwezigheid van vrouwen in de top van het bedrijf het rendement op het eigen vermogen toeneemt. Resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het boek: “Topvrouwen” van Lückerath-Rovers en Van Zanten. Eerder onderzoek van onderzoeksbureau McKinsey gaf een vergelijkbaar resultaat. Dus aanwezigheid van vrouwen in het werk biedt zichtbare voordelen.

Al jaren pleit ik voor meer diversiteit op de werkvloer. Het blijkt namelijk dat divers samengestelde teams meer in balans zijn, creatiever zijn en een bredere blik hebben op hun omgeving. Ze zijn innovatiever en beter in staat om in te spelen op de veranderingen in de markt en hebben daardoor een positieve invloed op het rendement van de organisatie. Diversiteit geeft nieuwe impulsen en motiveert.

Als meisjes naar school gaan kunnen ze de wereld veranderen, dat is de strekking van het reclamespotje. Want als met name in de ontwikkelingslanden vrouwen naar school gaan zullen ze een belangrijke bijdrage gaan leveren aan hun omgeving. Door het volgen van onderwijs zijn ze in staat om de trend van armoede te doorbreken. Goed nieuws zou je zeggen. Helaas niet voor tribale volken als de Talibaan die zich laten leiden door eeuwenoude gewortelde vooroordelen. Door de islamisering van de wereld lijkt het of we op het terrein van de rechten van de vrouw een stap terugdoen.

Natuurlijk heb ik het er niet bij laten zitten en heb ik geprobeerd te achterhalen waar de mening van mijn zonen vandaan komt. “Jongens kunnen op een vrachtwagen rijden.” Blijkbaar hebben ze nog nooit een vrouw achter het stuur gezien van een grote truck. “Jongens kunnen beter voetballen.” Tja, daar is bijna geen speld tussen te krijgen. Maar toch zijn er heel veel vrouwen die voetballen en goed ook. De Nederlandse voetbalvrouwen zijn gekwalificeerd voor het EK, dit jaar gehouden in Finland. Vrouwenvoetbal levert op Google meer dan 52.000 hits op, ze zijn er wel alleen minder zichtbaar in de media.

“Jongens zijn sterker.” Dat laat ik niet op mij zitten, dat moet gedemonstreerd worden. Als ik de oudste in de houtgreep heb sputtert hij tegen “ja, maar mam jij bent geen meisje”. (Dat vormt weer input voor een andere aardige discussie.) Maar ik geef toe mannen zijn fysiek sterker dan vrouwen en dat is ook gelijk een van de weinige punten waarop mannen “beter” scoren dan vrouwen.

Zijn jongens beter dan meisjes of andersom? Nee, natuurlijk niet, meisjes en jongens zijn gewoon anders. Ze hebben andere kwaliteiten en vullen elkaar juist goed aan. Daar kunnen we dus in de volle breedte voordeel uit halen. Zijn sommige mannen soms bang voor vrouwen? Die conclusie zou je haast wel kunnen trekken als je de geschiedenis er op naslaat en de ontwikkelingen in diverse culturen bekijkt. Dus er is nog een hoop voorlichtingswerk te doen, want zolang, zelfs in ons land, vrouwen nog altijd minder betaald krijgen dan mannen voor hetzelfde werk moet er nog wel wat veranderen.

Dat de rol van de media hierin een belangrijke rol speelt is mij wel duidelijk. Nu al zijn mijn zonen beïnvloed door de media en natuurlijk door de school en de vriendjes. Maar ik wist niet dat het zo erg al was. Mijn man suste de boel door geruststellend te zeggen: “Ach, dat zeggen ze gewoon om jouw te testen en je op de kast te krijgen.” Toch voelt het niet zo en ligt er voor mij en mijn omgeving, maar vooral ook voor de media nog een schone taak te wachten…..

Goed nieuws is geen nieuws

Tot mijn stomme verbazing was dit het antwoord van de journalist Job Boot, gisteren tijdens de Nieuwjaarsbijeenkomst van de Kamer van Koophandel Midden Nederland, op de vraag van een ondernemer waarom de media zoveel bezig is met negatieve berichtgeving in plaats van het brengen van positief nieuws. Er is zoveel positiefs te melden, maar daar kan journalistiek Nederland blijkbaar niet mee scoren.

Er is iets goed mis in onze samenleving, dat heb ik al vaker geconstateerd, maar dit is er ook weer een. Welke rol heeft de media gespeeld in de kredietcrisis? En welke rol speelt de media ten aanzien van de huidige recessie? Is er überhaupt wel sprake van een recessie? Tussen alle berichtgeving door klinkt zo nu en dan een positief geluid dat het in Nederland nog helemaal zo slecht niet gaat, maar dat zijn helaas maar de zijlijnberichten in de krant. De grote koppen zijn nagenoeg allemaal negatief. Bij het journaal is het helaas al niet anders. Als je nog niet depressief was dan wordt je het wel door de media.

Zelf ben ik, op kleine dipjes na, over het algemeen positief en optimistisch. Zeker naar de toekomst toe valt er nog veel te verbeteren in de wereld, maar ben ik er ook van overtuigd dat ik daar zelf een bijdrage aan kan leveren. Mijn levensmotto is: Wees de verandering die je in de wereld wilt zien. Ik heb geleerd dat er zo iets is als “self fulfilling prophesies”, wat je verwacht dat gaat gebeuren, dat gebeurt ook. Wat je zaait zal je oogsten. Dit kan zowel de negatieve als wel de positieve kant uitslaan. Dat veel mensen dit fenomeen graag willen aannemen blijkt wel aan de enorme populariteit van van boeken als “The Secret" van Rhonda Byrne.

Het gekke is dat de Kamer van Koophandel heel veel goeds te melden had, dus is de boodschap goed nieuws is geen nieuws volledig misplaatst. Ik was aangenaam verrast door de 10 genomineerde bedrijven voor de Ondernemersprijs 2008, die stuk voor stuk een heel mooi bedrijf lieten zien. Bedrijven met een missie, een schitterend product, inspelend op de problemen van het milieu en de energieschaarste en een gemotiveerde ploeg van mensen. Ik ben er van overtuigd dat het leuk werken is bij die bedrijven.

De winnaar van de Ondernemersprijs 2008 is Incontrol Enterprise Dynamics uit Utrecht geworden. Een opmerkelijke en verrassende keuze. Nederland loopt in de wereld voorop in de gamingindustrie (de computerspellen industrie), terwijl veel mensen dat niet weten. En als ze het al weten wordt het vaak afgedaan als hobbyisme. Maar het is juist deze technologie die het bedrijf Incontrol succesvol maakt. Zij ontwikkelen computersoftware om simulaties toe te passen voor complexe logistieke situaties zoals bagageafhandeling op Schiphol en de aan- en afvoer van treinen bij de NS.

Waar ik vooral erg enthousiast over was is dat ze regelmatig kinderen rond de leeftijd van 9 jaar gebruiken om hun software te testen (beslist geen kinderarbeid!). Dat moest mijn zoon eens weten, die doet de hele dag niets liever dan spelletjes op de computer. Hiermee legt het bedrijf ook een link naar onderwijs en gebruiken ze de kennis van jongeren die totaal anders is dan onze kennis, omdat zij opgegroeid zijn met de computer en wij niet. Een niet te onderschatten verschil!

De moraal van dit verhaal:
Laten we positief blijven en onszelf niet de recessie in praten. Wij hebben het zo goed in dit land en we hebben zo veel goeds te bieden. Maar laten we onszelf ook eens wat minder serieus nemen, er mag best meer gelachen worden. Mijn advies aan het bestuur van de Kamer: huur de volgende keer een jonge cabaretier in die de zaal aan een stuk aan het lachen houdt. Of huur Guido Thys in, een interessant spreker met veel gevoel voor humor, hij noemt zichzelf bedrijfsverloskundige en neemt zichzelf ook niet al te serieus. En laten we vooral ook naar de jeugd blijven kijken. We kunnen nog heel wat leren van de onbevangen manier waarop ze in de wereld staan. En met klem doe ik een beroep op de media: schrijf eens wat meer over positief nieuws. Positief nieuws is het beste nieuws!

Meer weten:
Guido Thys heeft een aantal alleraardigste boekjes geschreven, zoals: “De Passieketen – hoe echte klantwaarde alleen maar uit hartstocht kan ontstaan” 2004, uitgegeven door Speaking Matters NL.

Op zoek naar de menselijke maat

We zijn met z’n allen op 1 januari 2009 wakker geworden in een economie in crisis, groter dan de meeste van ons in ons hele leven ooit hebben aanschouwd. Gevolg: veel onzekerheid over wat de toekomst gaat brengen en een financiële schuld die de generatie na ons nog zal voelen als we er niet snel iets aan doen. Maar wát gaan we er aan doen?

De afgelopen jaren toen het ons economisch nog voor de wind leek te gaan kregen wij o.a. door Al Gore doemscenario’s voorgeschoteld dat er een eind is aan onze groei. Dat onze natuurlijke hulpbronnen zoals olie, maar ook schoon water en lucht schaars worden en dat onze planeet, als we zo doorgaan, de groei niet meer aankan. Daar moeten we dus wat aan doen. De duurzaamheidgedachte begint aan te slaan, is de hype voorbij en is zeker het geitenwollen sokken stadium ruim gepasseerd. Dat we een tandje terug moeten in onze ongebreidelde consumptiedrang om het milieu te sparen is al duidelijk, maar nu laat de huidige kredietcrisis zien dat er ook een keerzijde is aan economische groei.

Verslaafd aan groei
Jarenlang was het normaal voor een bedrijf om meerdere procenten per jaar te groeien. Om de groei te financieren leenden we geld. En om onze schulden weer te kunnen voldoen was vervolgens weer economische groei noodzakelijk. Raar fenomeen eigenlijk. Wij zijn verslaafd aan geld en aan economische groei. Ons hele economische systeem is gebaseerd op schuldgeld. Het grootste gedeelte van ons geld wordt namelijk door commerciële banken in de vorm van krediet gecreëerd en is niet door banken uitgegeven of door overheden gegarandeerd. Hierdoor is een vicieuze cirkel ontstaan die nu dus is geploft.

Er zit iets goed verkeerd in ons economisch systeem en vooral in de wereld van het geld. Er is veel vertrouwen geweest gebaseerd op lucht. En die luchtbel heeft de mogelijkheid om te verdampen, dat is nu wel duidelijk. Geld is al lang niet meer gebaseerd op de gouden standaard, waarbij het goud daadwerkelijk in een kluis ligt opgeslagen, maar is gebaseerd op gestold vertrouwen met beurswaarden als onderliggende waarden. Op dit moment wordt door wetenschappers waaronder de wiskundige Nobelprijs winnaar John Nash naarstig gezocht naar nieuwe standaarden voor geld. Hij denkt dat de huidige tijdgeest rijp is voor een nieuwe aanpak. We zullen hem belangstellend blijven volgen.

Homo economicus
Steeds meer zijn in de afgelopen jaren naast een vast salaris ook variabele beloningen gebruikelijk geworden. Er is niets mis mee om mensen af te rekenen op datgene wat ze presteren, maar bepaalde maatstaven zijn de afgelopen jaren buiten proporties geraakt. Beloningssystemen zijn vaak niet meer gerelateerd aan een persoonlijke prestatie maar aan de omvang van een bedrijf of een afdeling. Grootheidswaanzin en exponentieel oplopende bonussystemen hebben bij bestuurders de dollartekens in de ogen doen opvlammen, waardoor ze goedlopende bedrijven tot onbestuurbare en ondoorzichtige conglomeraten hebben samengevoegd. Het moest een keer misgaan.

We kunnen alleen maar constateren dat we de menselijke maat uit het oog verloren zijn in ons huidige economische systeem. Wat vinden wij als mensen belangrijk? Waar hebben wij behoefte aan? Vragen waar het in de eerste economielessen over ging. De mens als homo economicus – bezig met behoeften bevrediging, de basis van ons huidige economisch handelen. Maar waar is de mens gebleven in de hele discussie? Het is verworden tot de mens die zo veel mogelijk geld wil verdienen, om zoveel mogelijk te kunnen consumeren, om te laten zien hoe goed hij wel niet is. Vanuit ons materialistisch wereld/mensbeeld wordt status en wie je bent afgelezen aan iemands materiele bezittingen.

Er is echter meer dan geld alleen en er is ook een verschuiving zichtbaar in het mensbeeld naar een meer spiritueel mensbeeld, waarbij ook zingeving een rol speelt. Onderzoek wijst uit dat we in de afgelopen decennia in welvaart sterk vooruit zijn gegaan, maar het gevoel van welzijn is niet gestegen. De mens werkt niet voor geld alleen, maar ook geluk, liefde, aandacht, gezondheid, vrijheid en kennis vergaren zijn elementen van waaruit de mens gedreven wordt. Het wordt tijd dat de mens weer centraal komt te staan in allerlei discussies. De mens is geen wegwerp item, geen gebruiksartikel. Het systeem moet op mensen afgestemd worden en niet andersom.

Recapitulerend: wat kunnen wij zelf doen:
· Positief denken en geloof houden in eigen kunne. Een groot gedeelte van ons economische principes zijn gebaseerd op vertrouwen. Laten we daarom positief zijn en elkaar niet de put in praten en ons niet al te veel door de media negatief beïnvloeden;
· Nog meer aan de slag gaan met maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO);
· Laten we kritisch blijven op beloningsstructuren, vooral waar het gaat om maatschappelijke functies;
· Het is van groot belang om de menselijke maat terug te brengen in ons handelen;
· Laten we onze hang naar meer, meer, meer wat beteugelen.

Wil je reageren dan kan dat, suggesties stel ik zeer op prijs. Wil je meer weten mail mij dan: j.verburg@gieserwildeman.nl

Ik wens iedereen een gezonde blik op de toekomst!

Creëer je eigen werkelijkheid

Al je wensen laten uitkomen. Wie wil dat nu niet? Toch denken we vaak dat wat je wenst niet echt gaat gebeuren. Of hebben we toch meer invloed dan we wel denken? Maak gewoon je dromen waar.

Jaren geleden, nog voor mijn dertigste toen het leven nog zonnig en zonder zorgen leek en de toekomst nog voor mij open lag, had ik heimelijk de wens ooit samen met een leuke man en kinderen te wonen op een boerderijtje op het platteland, ver weg van de grote stad. Toch leek mijn stil gekoesterde droom jaren lang ver weg en onbereikbaar.

Omdat de vader van mijn kinderen niet op mijn pad verscheen en ik mijn werk toch wel erg leuk en uitdagend vond heb ik de kinderwens uit mijn systeem gezet. Dat gaf de ruimte om de wereld te verkennen, zowel voor het werk als in mijn vrije tijd. Een bloeiende carrière en veel leuke contacten waren het gevolg. De schaars overblijvende tijd besteedde ik aan (zelf)studie en zelfonderzoek. Vooral de grens tussen het zichtbare en het onzichtbare en de grens tussen wetenschap en spiritualiteit boeide mij mateloos. Met name door het onderzoeken van dit terrein ontstond er een steeds groter gevoel van onbehagen. Maatschappelijke welvaart vervult niet alles. Het gevoel dat er meer in het leven zat dan het geval was kon ik maar niet van mij afschudden.

De diep gekoesterde, maar ver weggestopte, wens kwam pas weer te voorschijn toen mijn 40ste levensjaar in zicht kwam. Dat je gedachten en wensen in de kosmos wordt opgeslagen is mij nu wel duidelijk geworden. Blijkbaar is mijn verlangen ook zichtbaar geweest voor anderen, want in een periode van 3 maanden heb ik via drie verschillende kanalen een vergelijkbare boodschap gekregen over mijn toekomst. De eerste kwam in de vorm van mijn persoonlijke horoscoop van mijn therapeut, waar ik 4 keer per jaar kwam voor een persoonlijke onderhoudsbeurt. De tweede hint werd gegeven tijdens een handleessessie, waar we naar toe gingen in het kader van een personeelsuitje. En de derde boodschap werd gegeven via een goede vriend die mijn foto had laten zien aan een helderziende dame.

Emotioneel uit een diep dal klauterend, na de te vroege dood van mijn moeder, ondersteunt door de drie boodschappen, kwam het gevoel over mij heen dat vanaf nu alles anders zou worden. En toen verscheen een man op mijn pad. Al snel was het duidelijk dat hij de vader van mijn kind ging worden. Binnen twee jaar gevolgd door een tweede kind. Deze “man van mijn dromen” was afkomstig uit een dorpje op het platteland en toen hij voorstelde om de boerderij van zijn vader over te nemen heb ik daar niet lang over na hoeven denken.

Ondanks dat de jaren na mijn 30ste niet de leukste jaren van mijn leven zijn gebleken, waardoor ik mijn droom verder weg zag dan ooit, ben ik toch blijven hopen op beter. Achteraf gezien zijn deze jaren toch wel heel waardevol en uitermate leerzaam geweest. Ik weet nu dat na ieder crisis er een betere tijd aanbreekt en dat je pas de mooie dingen van het leven kan zien als je ook de bodem van de put hebt gezien. Het was het wachten meer dan waard en ik ben blij dat ik heb doorgezet.

Nog iedere morgen als ik mijn gordijnen openschuif en de weidsheid van mijn woonomgeving zie, realiseer ik mij hoe gelukkig ik ben dat ik mijn droom heb verwezenlijkt. Maar een mens zou geen mens zijn als er nog wat te wensen valt, want tenslotte geldt: bezit is de dood van het ideaal. Dus nu ik mijn persoonlijk doel heb gerealiseerd werk ik aan het verbeteren van de rest van de wereld, te beginnen in mijn directe omgeving. En wat ik wil bereiken stuur ik de kosmos in met het rotsvaste vertrouwen dat het gaat gebeuren.

En denk nu niet dat ik zo bijzonder ben en dat het u nooit zal lukken, want dat is niet zo: iedereen is in staat zijn eigen werkelijkheid te creëren. Wees positief en start vandaag nog. Is dat niet een mooi begin voor een nieuw jaar? Ik wens iedereen een hele mooie toekomst en dat al je dromen uit mogen komen.....